κεκάλακας

κεκάλακας· καλὴ γέγονας, ἢ ἐκάλεσας, Hsch. [full] κεκαλμένον· ἐπὶ γῆς ἐκπεπτωκός, Id. [full] κέκασμαι, [full] κεκασμένος, [full] κέκαστο,

A v. καίνυμαι.